Badania poza zakresem akredytacji
Wspieramy naszych klientów
Agencja Anticorr Gdańsk oferuje kompleksowe badania powłok i materiałów, zapewniając dokładną ocenę ich właściwości. Nasze laboratorium wykonuje testy odpornościowe, pomiary parametrów fizycznych i mechanicznych.

Wykonujemy następujące badania laboratoryjne:
- Badanie przyczepności metodą siatki nacięć (PN-EN ISO 2409, ASTM D3359) ocenia odporność powłok na odwarstwianie od podłoża poprzez wykonanie nacięć tworzących siatkę na powierzchni powłoki, a następnie ocenę stopnia odrywania powłoki przy użyciu taśmy klejącej. Metoda ta jest szeroko stosowana do testowania powłok malarskich, lakierniczych oraz innych materiałów ochronnych.
- Badanie przyczepności powłok metodą odrywową (pulloff) (PN-EN ISO 4624) polega na mierzeniu siły potrzebnej do oderwania powłoki od podłoża, wykorzystując grzybki odrywowe, które są przyklejane do powierzchni powłoki i montowane z urządzeniem pomiarowym. Test ten jest powszechnie stosowany do oceny powłok farb, lakierów i innych materiałów ochronnych, szczególnie w przemyśle budowlanym i motoryzacyjnym.
- Ocena degradacji powłok – określenie stopnia korozji podpowłokowej wzdłuż zarysowań na malowanych powierzchniach (PN-EN ISO 4628-8).
- Ocena przyczepności i odporności systemów malarskich – badanie odspajania przy krawędziach oraz zarysowaniach (PN-EN ISO 16276).
Badania twardości powłok i materiałów
Twardość powłok metodą ołówkową (PN-EN ISO 15184) ocenia odporność powłok na zarysowanie przy użyciu ołówków o różnych twardościach, przesuwanych po powierzchni powłoki pod określonym kątem i siłą.
Twardość powłok metodą Bucholza (PN-EN ISO 2815) mierzy odporność powłok na odkształcenia pod wpływem nacisku, polegając na upuszczeniu stalowego kulistego narzędzia na powierzchnię powłoki.
Twardość powłok metodą Barcol (ASTM D2583) mierzy odporność materiałów termoutwardzalnych na odkształcenia przy użyciu igły wbijającej się w powierzchnię powłoki.
Twardość powłok metodą Shore’a (ASTM D2240) polega na pomiarze twardości elastycznych materiałów, takich jak gumy i elastomery, przy użyciu igły wbitej w powierzchnię materiału pod określoną siłą.
Badanie metodą tłumienia wahadła (PN-EN ISO 1522) służy do określania twardości powłok farb i lakierów na podstawie czasu tłumienia drgań wahadła umieszczonego na powierzchni próbki.


Pomiar chropowatości
Badanie chropowatości (PN-EN ISO 4287) polega na pomiarze parametrów powierzchni, takich jak Ra i Rz, przy użyciu profilometru. Pomiar wykonuje się na określonym odcinku, a wyniki pozwalają ocenić jakość powierzchni materiału.
Pomiar grubości powłok
Pomiary grubości powłok realizowane są zgodnie z normami PN-EN ISO 2808, PN-EN ISO 2178, PN-EN ISO 2360, stosując metody dostosowane do różnych rodzajów powłok i podłoży:
- Metoda magnetyczna – do pomiaru grubości powłok niemagnetycznych na podłożach ferromagnetycznych.
- Metoda prądów wirowych – do pomiaru grubości powłok niemagnetycznych na podłożach przewodzących.
- Metoda P.I.G. (Paint Inspection Gauge) – niszcząca metoda z użyciem specjalnego noża nacinającego powłokę do podłoża, pozwalająca na bezpośredni odczyt grubości przy pomocy mikroskopu pomiarowego.
Badanie odporności mechanicznej powłok
- Badanie tłoczności (PN-EN ISO 1520) ocenia odporność powłoki na odkształcenia plastyczne poprzez tłoczenie.
- Badanie odporności na uderzenie (PN-EN ISO 6272-1, PN-EN ISO 6272-2) sprawdza reakcję powłoki na nagłe obciążenia mechaniczne.
- Badanie odporności na zginanie – ocena elastyczności powłoki poprzez jej wyginanie na odpowiednim podłożu:
- Próba zginania (sworzeń cylindryczny) (PN-EN ISO 1519).
- Próba zginania (sworzeń stożkowy) (PN-EN ISO 6860).
Ocena odporności na ścieranie:
- Metoda badania płytek w ruchu posuwisto-zwrotnym (PN-EN ISO 7784-3) ocenia odporność na ścieranie farb i lakierów poprzez badanie płytek w ruchu posuwisto-zwrotnym, symulując tarcie w warunkach użytkowych.
- Metoda obracającego się gumowego krążka ściernego (PN-EN ISO 7784-2) ocenia odporność na ścieranie farb i lakierów przy użyciu obracającego się gumowego krążka ściernego.
- Metoda obracającego się krążka pokrytego papierem ściernym (PN-EN ISO 7784-1) ocenia odporność na ścieranie farb i lakierów przy użyciu obracającego się krążka pokrytego papierem ściernym.
- Określenie odporności powłok malarskich na ścieranie (PN-EN ISO 1518) przez badanie wpływu mechanicznego tarcia za pomocą specjalistycznego urządzenia ścierającego.
Badanie szczelności powłok
Badanie szczelności powłok umożliwia wykrycie nieciągłości, porów i mikrouszkodzeń mogących prowadzić do korozji i degradacji powierzchni. Przeprowadzamy testy m.in. metodą poroskopową (iskrową, wysokiego napięcia) oraz metodą gąbkową (niskonapięciową).
Pomiar połysku oraz koloru
Badanie szczelności powłok umożliwia wykrycie nieciągłości, porów i mikrouszkodzeń mogących prowadzić do korozji i degradacji powierzchni. Przeprowadzamy testy m.in. metodą poroskopową (iskrową, wysokiego napięcia) oraz metodą gąbkową (niskonapięciową).
- Porównanie różnicy barw metodą kolorymetryczną (PN-EN ISO 7724, PN-EN ISO 11664) wykonywane za pomocą kolorymetru lub spektrofotometru w celu oceny różnicy barwy w przestrzeni CIE Lab*.
- Wzrokowe porównywanie barwy farb (PN-EN ISO 3668).
- Pomiar połysku (PN-EN ISO 2813) ocenia poziom połysku powierzchni przy użyciu połyskomierza pod kątem 20°, 60° lub 85°.
- Oznaczanie zamglenia powłok lakierowych pod kątem 20 stopni (PN-EN ISO 13803).
Odporności na działanie warunków klimatycznych
- Badania w komorach starzeniowych – ocena wpływu promieniowania UV i warunków atmosferycznych na materiały (PN-EN ISO 4892-2, PN-EN ISO 4892-3, PN-EN ISO 16474-2, PN-EN ISO 16474-3).
- Badania korozyjne – sprawdzenie odporności materiałów na działanie mgły solnej i innych czynników korozyjnych (PN-EN ISO 9227, EN 60068-2-11, EN 60068-2-52, JIS H 8502, JIS H 8502 M2, JIS Z 2371, ASTM B117, DIN 50 021-SS).
- Badania świetlne – ocena barwy i zgodności kolorystycznej materiałów pod różnymi źródłami światła (PN-EN ISO 3668).
- Badania odporności na kondensację – sprawdzenie wpływu wilgoci oraz temperatury na materiały poprzez ekspozycję na kondensację pary wodnej w kontrolowanych warunkach (PN-EN ISO 6270-2, PN-EN ISO 6270-1).
Pozostałe
PN-EN ISO 2431:2012 Farby i lakiery — Oznaczanie czasu wypływu za pomocą kubków wypływowych
Ocena zniszczenia powłok:
⚬PN-EN ISO 4628-10 Farby i lakiery — Ocena zniszczenia powłok — Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie — Część 10: Ocena stopnia korozji nitkowej
⚬PN-EN ISO 4628-8 Oznaczanie odporności na wilgoć — Część 1: Kondensacja ciągłaFarby i lakiery — Ocena zniszczenia powłok — Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie — Część 8: Ocena stopnia odwarstwienia i skorodowania wokół rysy lub innego sztucznego uszkodzenia
⚬PN-EN ISO 4628-7 Farby i lakiery — Ocena zniszczenia powłok — Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie — Część 7: Ocena stopnia skredowania metodą aksamitu
⚬PN-EN ISO 4628-6 Farby i lakiery — Ocena zniszczenia powłok — Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie — Część 6: Ocena stopnia skredowania metodą taśmy
⚬PN-EN ISO 4628-5 Farby i lakiery — Ocena zniszczenia powłok — Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie — Część 5: Ocena stopnia złuszczenia
⚬PN-EN ISO 4628-4 Farby i lakiery — Ocena zniszczenia powłok — Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie — Część 4: Ocena stopnia spękania
⚬PN-EN ISO 4628-3 Farby i lakiery — Ocena zniszczenia powłok — Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie — Część 3: Ocena stopnia zardzewienia
⚬PN-EN ISO 4628-2 Farby i lakiery — Ocena zniszczenia powłok — Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie — Część 2: Ocena stopnia spęcherzenia
⚬PN-EN ISO 4628-1 Farby i lakiery — Ocena zniszczenia powłok — Określanie ilości i rozmiaru uszkodzeń oraz intensywności jednolitych zmian w wyglądzie — Część 1: Wprowadzenie ogólne i system określania