Pomiary dowolnych parametrów powierzchni dostępne są w naszym gdańskim laboratorium badawczym Agencji Anticorr. Starając się wyjść na przeciw rosnącym oczekiwaniom Klientów, jesteśmy elastyczni i próbujemy dostosować się do najwyższych wymagań dotyczących wykonywania najwyższej jakości pomiarów powłok, tynków i posadzek. Pomagamy w ustalaniu odpowiednich procedur kontroli jakości, ale także przeprowadzamy szkolenia dla pracowników na życzenie Klienta. Wykonujemy następujące badania laboratoryjne:
- Przyczepności
- pomiary przyczepności metodą siatki nacięć realizowane zgodnie z PN-EN ISO 2409 są metodą laboratoryjną weryfikującą odporność powłok na odwarstwianie od podłoża. W celu przeprowadzenia badania wykonywane są prostopadłe nacięcia, tworzące siatkę.
- pomiary przyczepności metodą odrywania sworznia realizowane zgodnie z PN-EN ISO 4624 są metodą wykorzystującą stemple pomiarowe do określenia stopnia przyczepności powłoki do podłoża.
- Twardości powłok i materiałów
- zgodnie z normami AS 3894.4, EN 438-2, ISO 4586-2 weryfikują odporność powłoki na naprężenia mechaniczne takie jak ciśnienie, tarcie oraz ścieranie. Badania twardości wykonywane są w laboratorium trzema podstawowymi metodami: ołówkową, wahadłową oraz wciskania. Testy ołówkowe opierają się na rosnącej skali twardości ołówków. Ołówki o różnych twardościach przesuwane są po danej powierzchni pod kątem 45 stopni – wartością pomiaru jest twardość ostatniego ołówka, który nie pozostawi zarysowań na lakierze. Metoda wahadłowa polega na mierzeniu czasu tłumienia drgającego wahadła – wysoka elastyczność powoduje słabe tłumienie. Z kolei test wciskania, inaczej zwany metodą Vickersa polega na wgnieceniu czworobocznego ostrosłupa diamentowego w powierzchnię badanego materiału.
- Chropowatości powierzchni
- zgodnie z normami ISO 8503-2, ISO 4287, DIN 4768, ANSI 46.1, JIS B za pomocą profilometru sprawdzane zostaje, czy podłoże zostało odpowiednio przygotowane do dalszego lakierowania. Dzięki tej metodzie laboratoryjnej zostają zbadane rozpoznawalne optycznie lub wyczuwalne mechanicznie nierówności powierzchni.
- Grubości powłok
- metodą z wykorzystaniem prądów wirowych (PN-EN ISO 2360),
- metodą magnetyczną (PN-EN ISO 2178),
- metodą ultradźwiękową (PN-EN 14127).
- Są to które są całkowicie bezpieczne dla powierzchni lakieru badania laboratoryjne, które nie wymagają pobierania próbek czy wykonywania nacięć. Wystarczy zbliżenie lub dotknięcie czujnika do testowanej powierzchni. Grubość warstwy określa się punktowo, czyli w oparciu o jedno konkretne miejsce – jej wynik nazywany jest grubością miejscową, a także w wielu punktach – otrzymując wartość grubości średniej.
- Szczelności powłok
- zgodnie z normą ISO 8289-A, których celem jest wykrycie ilości mikroporów lub nieciągłości w warstwie ochronnej za pomocą detektorów szczelności nisko– i wysokonapięciowych.